Çevirmen Başvurusu

Bu formu bitirebilmek için tarayıcınızda JavaScript'i etkinleştirin.

*Merhaba öncellikle ekibimizde olmak istemenize çok sevindik. Küçük bir hatırlatmada bulunmak istiyoruz, lütfen verilecek ücretin bir maaş gibi değil de el harçlığı gibi olduğunu bilmenizi isteriz.

Adınız Soyadınız

Soyad

Sizinle iletişime geçebileceğimiz mail adresiniz: (Lütfen geri dönüş için mail adresinizi kontrol etmeyi unutmayınız)

İngilizce Düzeyiniz:

Bildiğiniz çeviri programları nelerdir?

Çeviri için ne kadar zaman ayırabilirsiniz? (Hafta içi ve Hafta sonu olmak üzere hangi saatlerde yapabileceğinizi lütfen belirtin.)

Lütfen size ulaşabileceğimiz iletişim bilgilerinizi yazın.

Daha öncesinde çeviri yaptınız mı? Yaptıysanız referans olarak verebileceğiniz bir video linki ekleyebilir misiniz?

Neden çeviri yapmak istiyorsunuz? Bize kendinizden kısaca bahsedebilir misiniz?

45 dakika 600-700 satır arası bir bölümü ne kadar sürede çevirebilirsiniz? (Bu deneyimli çevirmenler içindir.)

The Professor walked along the busy street. He felt the rubber ball in his left pocket and smiled to himself. He left the crowds and turned into quiet, narrow Street. A tall, well-built man was coming towards him. He stopped in suprise when he saw the Professor. Chief Inspector Heat of the Special Crime Department had not had a good day.

Lütfen İngilizce metinleri Türkçe’ye çeviriniz. 1-7 gün içerisinde tarafınıza dönüş yapılacaktır. Mail adresinizi kontrol etmeyi unutmayınız.

Just before eleven o’clock that morning, he had received news from Greenwich about the bomb. Less than a week before, he had told a very important person that the anarchists were not planning anything violent. The important man had believed him, and now Heat felt stupid. He had göne to the park and to the hospital where he had seen what was left on the body of the Greenwich bomber.

It was impossible to identify. He then talked to the policeman who had arrived immediately after the bomb exploded. “He’s al there sir. Every bit of him. I heard the bang and felt the ground shake. Then I saw a light through the fog and ran through the trees towards the Observatory.” “You used a shovel.” Said Heat, notiing some small Stones among the pieces of body. “Yes, I had to.”

Heat felt sick. “An old woman saw two men coming out of the station,” said the policeman. “One was tall and thin carrying a tin. The other was fatter.” He looked at the body. “ Well, here’s the tall, thin one. I suppose he felt over and the thing that he was carrying exploded.”

Heat picked up a piece of dark blue cloth with a narrow edge of blue velvet. The policeman spoke. “The old woman noticed that. A dark blue coat with a velvet collar, she said.” Heat moved towards the window and looked interestedly at the cloth.

Quickly, he pulled the cloth from the collar and put it in his pocket. Then he threw the piece of velvet back onto the table. “Cover him up,” he ordered, and then he left.