Öncelikle çeviri için teşekkürler.
Çocuğun iyileşmesini ve başrol çiftin ilişkisinin gelişmesini izlemeye devam etmeyi istiyorum ve merakta ediyorum ancak dizinin renk tonları ciddi anlamda insanı soğutuyor. Her an bırakıp sadece Love of Nirvana’ya devam edebilirim:))
Dizide hep bir sarı-kahve tonu var. Gündüz çekimleri bile öyle, gece çekimleri zaten off fenalık verdi. Stand up mekanı, çocuğun evi, psikoloğun evi, ofis hepsi aynı. Hiçbirinde tavanda avize, ampul bir ışık kaynağı yok, duvar ve sehpadaki abajurdan vs gelen ve ortamı genelde koyu kahve arada sarımtırak gösteren ışıklar var. Ve o karanlık, inanılmaz kasvetli hissettiriyor.
Şayet bu tonlar çocuğun hastalığını temsil eden bir durumsa ve çocuk duyguları anlayıp hissettiğinde düzelecekse aslında güzel bir şey iyi düşünülmüş. Ama yok değilse kötü gerçekten çok kötü.
Öncelikle çeviri için teşekkürler.
Çocuğun iyileşmesini ve başrol çiftin ilişkisinin gelişmesini izlemeye devam etmeyi istiyorum ve merakta ediyorum ancak dizinin renk tonları ciddi anlamda insanı soğutuyor. Her an bırakıp sadece Love of Nirvana’ya devam edebilirim:))
Dizide hep bir sarı-kahve tonu var. Gündüz çekimleri bile öyle, gece çekimleri zaten off fenalık verdi. Stand up mekanı, çocuğun evi, psikoloğun evi, ofis hepsi aynı. Hiçbirinde tavanda avize, ampul bir ışık kaynağı yok, duvar ve sehpadaki abajurdan vs gelen ve ortamı genelde koyu kahve arada sarımtırak gösteren ışıklar var. Ve o karanlık, inanılmaz kasvetli hissettiriyor.
Şayet bu tonlar çocuğun hastalığını temsil eden bir durumsa ve çocuk duyguları anlayıp hissettiğinde düzelecekse aslında güzel bir şey iyi düşünülmüş. Ama yok değilse kötü gerçekten çok kötü.